ประเทศโตเกียว

การวิเคราะห์เปรียบเทียบใหม่เกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของผู้คนในช่วงระลอกแรกของไวรัส แสดงให้เห็นว่ามวลชนในโตเกียวชะลอตัวลงอย่างมากเพียงใด การชะลอตัวดังกล่าวอาจควบคุมการแพร่กระจายของการติดเชื้อ ในการศึกษาจากสถาบันวิทยาศาสตร์อุตสาหกรรมแห่งมหาวิทยาลัยโตเกียว นักวิจัยได้ตรวจสอบข้อมูลตำแหน่งที่ตั้งจากผู้ใช้โทรศัพท์มือถือมากกว่า 200,000 ราย นักวิจัยใช้ข้อมูลเหล่านี้คำนวณการเคลื่อนไหวของมนุษย์ในโตเกียวก่อนและระหว่างภาวะฉุกเฉิน การค้นพบที่โดดเด่นได้รับการตีพิมพ์ในรายงานทางวิทยาศาสตร์ "การใช้ข้อมูลที่ไม่ระบุตัวตนซึ่งเป็นตัวแทนประมาณ 2% ของประชากร เราสามารถคำนวณอัตราการเคลื่อนที่และการติดต่อของมนุษย์ในระดับเซลล์กริด 100 เมตร" Takahiro Yabe ผู้เขียนคนแรกของการศึกษากล่าว "เราพบว่า 1 สัปดาห์ในภาวะฉุกเฉิน การเคลื่อนย้ายของมนุษย์ลดลง 50% ซึ่งทำให้การติดต่อทางสังคมลดลง 70%" การติดต่อน้อยลงหมายถึงการแพร่กระจายของโรคน้อยลง ญี่ปุ่นประกาศภาวะฉุกเฉินเมื่อวันที่ 7 เมษายน ตามมาด้วยคำขอให้ปิดกิจการและทำงานจากที่บ้านอย่างค่อยเป็นค่อยไป พร้อมกับการจำกัดการเดินทางเข้าที่เข้มงวด อย่างไรก็ตาม ภายใต้กฎหมายของญี่ปุ่น การบังคับปิดเมืองไม่สามารถดำเนินการหรือบังคับใช้ได้ ข้อมูลครอบคลุมตั้งแต่เดือนมกราคมถึงเมษายน เมื่อดูสถานีรถไฟศูนย์กลางสำคัญรอบๆ ใจกลางกรุง โตเกียว รวมถึงสถานีชินจูกุ ซึ่งเป็นสถานีที่มีผู้คนพลุกพล่านมากที่สุดในโลก พบว่าวันที่ 14 เมษายนในโตเกียวมีคนเข้าชมน้อยลง 76%-87% เมื่อเทียบกับช่วงก่อนเกิดวิกฤตในเดือนมกราคม นักวิจัยยังได้วิเคราะห์ว่าผู้คนในโตเกียวส่วนใหญ่เดินทางมากน้อยเพียงใดและไกลแค่ไหน โดยทั้งสองอย่างแสดงให้เห็นการลดลงประมาณ 50% กล่าวอีกนัยหนึ่ง ผู้คนย้ายน้อยลงและอยู่ใกล้บ้านมากขึ้น นอกจากนี้ยังสามารถคำนวณการติดต่อทางสังคมตามความใกล้ชิดเชิงพื้นที่ของผู้คน นั่นก็ลดลงอย่างมากเช่นกัน เกือบถึงระดับการลด 80% ที่รัฐบาลตั้งเป้าหมายไว้ แนวโน้มการลดลงโดยทั่วไปสอดคล้องกับคำขอของรัฐบาลที่ให้คนทำงานทางไกล การปิดโรงเรียน และสถานการณ์ฉุกเฉินที่เกิดขึ้นจริง ก้าวไปอีกขั้น การศึกษาจับคู่ข้อมูลทางเศรษฐกิจและสังคมกับผลลัพธ์ของการเคลื่อนที่ สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าผู้ที่มีรายได้สูงสามารถลดการติดต่อทางสังคมได้มากขึ้น และส่งผลให้โอกาสในการแพร่เชื้อโควิด-19 ลดลง สุดท้าย การศึกษาได้ใส่ข้อมูลการเคลื่อนที่เทียบกับจำนวนการแพร่พันธุ์ที่มีประสิทธิผลโดยประมาณ ซึ่งเป็นสถิติสำคัญที่ประเมินว่าการติดเชื้อหนึ่งรายสามารถทำให้เกิดการติดเชื้อได้กี่กรณี สิ่งนี้ตรวจสอบว่าการติดต่อที่ลดลงนั้นมีแนวโน้มที่จะลดการติดเชื้อได้อย่างไร Yoshihide Sekimoto ผู้ร่วมวิจัยอธิบายว่า "ด้วยการแทรกแซงที่ไม่มีการบังคับและไม่ใช่เภสัชภัณฑ์ โตเกียวต้องพึ่งพาความร่วมมือของประชาชน การศึกษาของเราแสดงให้เห็นว่าพวกเขาให้ความร่วมมือโดยจำกัดการเคลื่อนไหวและการติดต่อ ตามมาด้วยการจำกัดการติดเชื้อ" Yoshihide Sekimoto ผู้ร่วมวิจัยอธิบาย "การค้นพบนี้นำเสนอข้อมูลเชิงลึกที่ผู้กำหนดนโยบายสามารถนำไปใช้เมื่อประเมินข้อจำกัดการเคลื่อนไหวที่จำเป็น" ท่ามกลางพลวัตของมนุษย์และสิ่งแวดล้อมที่ซับซ้อนซึ่งอยู่เบื้องหลังการต่อสู้กับการแพร่กระจายของ COVID-19 ขณะนี้มีหลักฐานที่ชัดเจนมากขึ้นว่าการอยู่บ้านและรักษาระยะห่างได้ผลจริง